Svar við grein Guðna Ágústssonar

Svar við grein Guðna  Ágústssonar                                                                                                                        
Guðni Ágústsson, fyrrv.ráðherra, skrifar undarlega grein í Mbl. s.l. þriðjudag í tilefni af fundi Samtaka atvinnulífsins fyrir skömmu um gjaldeyrishöftin. Ígreininni fjallar Guðni ekkert um fundarefnið heldur er megintilgangur hans aðala á tortryggni í garð lífeyrissjóða og ranghugmyndum um heimildir og getu þeirra til „leiðréttinga og niðurfellinga", eins og það er nefnt, vegna lána til sjóðfélaga.

Með lævísum hætti lætur hann í það skína að það sé eingöngu viljaleysi  stjórnenda lífeyrissjóðanna að lán sjóðanna séu ekki „leiðrétt eða felld niður". Guðna virðist ekki átta sig á því að allir
fjármunir sem fara frá almennu sjóðunum í annað en lífeyri leiða til skerðingar á bótagreiðslum sjóðfélaga. Þá virðist hann kæra sig kollóttan um að stjórnendur sjóðanna hafa enga heimild til að gefa eftir innheimtanlegar kröfur og skerða á þann hátt eign sjóðfélagana. Lagasetning um slíkar afskriftir á
eignum lífeyrissjóðanna stæðist ekki stjórnarskrána sem verndar eignaréttinn. Samt skuli sjóðirnir, sem hann líkir við vel fóðraðar ær, gefa eftir kröfur. Krafa Guðna, og þeirra sem eru sömu skoðunar og hann, þýðir að lífeyrisþegar eiga að greiða niður lán sem eru þeim flestum algerlega óviðkomandi

Guðni virðist vera einn af þeim furðulega mörgu sem virðast ekki gera sér grein fyrir að
fjármunir almennu lífeyrissjóðanna eru sparnaður sjóðfélaga til greiðslu lífeyris. Kannski liggur þessi misskilningur Guðna í því að hann  hefur sjálfur greitt í Lífeyrissjóð starfsmanna ríkisins, ráðherradeild, en sá sjóður er með ríkisábyrgð. Það kann að vera að sá raunveruleiki sé þeim framandi og illskiljanlegur sem búa við sérkjör í lífeyrisréttindum, sem
þeir hafa sjálfir úthlutað sér af almannafé.

Fyrir ekki svo mörgum árum bætti Alþingi lífeyriskjör fyrrum stjórnmálamanna, á kostnað skattborgarana, sem voru algerlega úr takt við almenn kjör landsmanna. Guðni tók fullan þátt í þeirri afgreiðslu sem þingmaður og ráðherra.  Það verður því að teljast nokkur kokhreysti af mönnum sem bera ábyrgð á einna verstu mismunun samtímans í landinu og sérhagsmunagæslu í sína þágu gagnvart almenningi geri kröfur um að almennir lífeyrisþegar, sem farnir eru af vinnumarkaði, greiði niður
skuldbindingar fólks sem enn aflar tekna á vinnumarkaði. Hvaða fórnir eru slíkir sérkjaramann reiðubúnir að færa í þágu skuldugra heimila? Fróðlegt væri að fá svör við því.

Þá virðist Guðni  algjörlega vera búinn að gleyma frumvarpi sem hann flutti með Finni Ingólfssyni fyrir nokkrum árum þess efnis að færa lífeyrissjóðina á silfurfati til bankanna. Illa væri nú komið fyrir
almenningi þessa lands, ef frumvarp þeirra félagar Guðna og  Finns hefði náð fram að ganga á Alþingi
Íslendinga. Vert væri að efni þessa makalausa frumvarps rifjað upp hér í blaðinu síðar ef  tilefni gefst til.   Á meðan ætti Guðni að snúa sér að öðrum viðfangsefnum heldur en að sá tortryggni í garð almennu lífeyrissjóðanna.

Árni Þormóðsson

Birt í Mbl. 24.05.12